Gubbio 1 mei

Vandaag hebben we een rustdag. Een hotel uitgezocht na lang dubben. Het is aan de voorkant een oud huis, met dure mooi gerestaureerde kamers en achter een nieuwer stuk. We slapen onder het dak, geen uitzicht maar ee lekkere kamer om bij te komen. Zowel pelgrims als andere toeristen, een groep Slovenen op de motor, ik vroeg want ik herkende de taal niet. En Amerikanen.

In Gubbio is ook op 1 mei alles open. Eerst maar eens naar het museum in het stadspaleis, het Palazzo dei Consioli. Op weg daar naar toe komen we langs een voetbalwedstrijd voor de F-jes, op straat georganiseerd. De jongens laten zich met  gemak op de stenen vallen. Raar gebouw: het midden is een enorme open ruimte, de zalen zijn tegen de muren aangedrukt. E zijn trappen open in de grote ruimte, waar je zo voor je ziet dat een hoveling een klein duwtje krijgt van een tegenstander en dan…

We gaan daarna met een heel speciaal liftje naar boven op de berg, samen staande in een kooitje. Boven een speciale heilige van Gubbio, sint Ubaldo. Ligt mooi opgebaard in een glazen kist. Maar de meeste bezoekers komen voor de 3 Ceri, enorme houders voor een wedstrijd van de gilden uit de stad. Die moeten dan aan het eind van het feest weer omhoog gebracht worden langs de weg die wij naar beneden volgen. Alle mannen raken de Ceri aan. Beneden is het lunchtijd, dat willen we ook doen. In een toeristisch tentje vraagt de kelner; mangiare? Dan worden we een lange wenteltrap trap afgeleid en komen in een mooi restaurant terecht. Lekker twee gangen en een kopje koffie.

Intussen eten de rode burgers van de stad in een enorme zaal onder het stadspaleis een maal aan lange tafels. Met rode sjaaltjes om.

In de middag wat rusten, het is geen mooi weer. ’s Avonds gaan we vegetarisch eten, leuk klein restaurantje. Er zitten twee Duitsers die ook de route naar Assisi lopen, maar dan met bagagevervoer. Ze vertellen dat iedereen vanaf Pietralunga eerst een stuk met een auto werd vervoerd, anders was de weg te ver. Tsja, als je dat al zegt, geloven mensen het zeker. Onze weg was zeker niet lang, de normale weg was ook prima te doen.