11 van Hornbach naar Eppenbrunn

Op en over de volgende grens

Vandaag lopen we over de grens. Tussen Duitsland en Frankrijk: soms is die grens logisch tussen twee dalen, of met een rivier, soms is die gewoon met een lineaal getrokken. We vertrekken uit Homburg, gaan eerst een heel stuk oostwaarts. Winderige dag, zonnig. Het is een open landschap, met wat kleine dorpjes. Eerst een stuk langs een fietsroute, dan het dal uit. Ik dacht: langs een weg op de berg, maar dat blijkt eigenlijk de getroken lijn van de grens.

Kun je ook langslopen, want het is de afscheiding tussen twee stukken boerenland. Dan vinden we toch nog een mooie grenspaal uit 1826. Eventjes steken we Frankrijk door, maar dan gaat Duitsland wat zuidwaarts. We lopen omhoog naar Riedelberg, dat is dan weer Duits. Om niet aldoor over asfalt te lopen, gaan we weer iets noordwaarts, over boerenweggetjes. Dan echt de grens over naar het Franse dorpje Walschbronn. Dat is het allernoordelijkste puntje van de Franse Vogezen. Het wordt meteen mooi, we komen in een dal met rode zandsteenrotsen.

Langs wandelpaden volgen we de Trualbe stroomopwaarts tot we bij Eppenbrunn komen. Een hotelletje met een tante Emma. Die kookt vanavond niet, we moeten naar het restaurant bij de buren. Ook goed. Dan slapen. We blijven hier een dag omdat Frank nu de infektie te pakken heeft. Tante Emma maakt de volgende dag soep voor hem, kan hij in bed blijven.

Tocht: 22 km, 50% asfalt, geen verkeer, vooral het einde mooie wandeling.