6 Kell am See naar Lockweiler

Mooi Duits platteland

Vandaag gaan we de Hunsrück al weer uit en in de richting van het Saarland. Dat betekent eerst grote bossen en dan meer open heuvelland. We lopen Kell am See uit en dan richting van de zweefvliegbaan. Het stille bos in, langs grote boswegen. Dan gaan we een diep dal in, uitgekozen omdat het om een echte burcht kronkelt, de Grimburg. De weg het dal in is even lastig te vinden, zonder GPS. Dan langs een mooi paadje. We klimmen even omhoog naar de burcht, echt middeleeuws en grauw. Mooi uitzicht.

Weer naar beneden en dan zoeken we het pad dat ons omhoog brengt. Het is wat lastig te vinden, blijkt een smulpapenroute te zijn, gemarkeerd met paddestoelensymbooltjes. We klimmen flink omhoog, mooi pad. Bovengekomen doen we korte broeken aan. Dan door het bos in de richting van Sitzerath. Rath als gerooide plek in het bos. Dat bos houdt hier zo’n beetje op. In het dorp is een gecombineerde winkel met cafeetje, we drinken wat. Het wordt echt drukkend warm, naar ons hotel is het nog ruim 10 kilometer.

Onze weg heb ik uitgestippeld langs twee grafhuivels, die zo ongeveer op de route moeten liggen. Lang daarvoor begint het te plenzen. Zo hard dat we ons tegen een boom aandrukken tijdens de ergste plensbui. Nou ja, alles gaat voorbij en we lopen verder. Maar de grafheuvels staan nergens aangegeven. Wel is er even verderop een groot kamp van trekkende mensen. Ziet er net zo uit als in Nederland. We passeren het en slaan linksaf, om richting van de volgend heuvelrug te gaan. Omhoog langs wat akkers, door een eikenbos naar een kruising die Eulenkreuz heet. Wat Duits! Even verderop maak ik een everzwijn wakker, dat net achter een heg ligt te slapen en met veel lawaai wegrent.

Dan naar beneden naar Lockweiler, een voorstadje van Saarbrücken. Daar is een hotel, dat meer een slaapplek bij een goedlopend Italiaans restaurant is. Onze schoenen zijn erg nat, al sinds gisteren. Eigenlijk hadden we daar veel aandacht aan moeten besteden. In plaats daarvan gaan we erg lekker Italiaans / Sardijns eten.

26 km, heel rustige wegen, weinig asfalt.