7 Lockweiler naar Wallesweiler Hof bij St. Wendel

Autobahnen en Romeinse wegen

We doen onze natte schoenen aan na het ontbijt en lopen richting van het dorp. Nog voor we bij de rivier zijn passeren we een bakkersauto. Daar kunnen we wat broodjes kopen. Dan langs een mooi riviertje, wel wat om, maar mooi lopen. Alles heel groen en vruchtbaar, er staat een ree langs de kant. In Muhlfeld gaan we omhoog, komen langs een biologische winkel. We kopen lekkers voor onderweg maar ook heerlijke karnemelk. Die drinken we meteen op.

Dan omhoog naar een natuurbeschermingsgebed, Wiesbachtal. Erg mooi, weiden tussen bos met prachtig uitzicht. Onder ons ligt de autobaan nr 1, dat heeft natuurlijk wel wat, maar je moet wel een passage er over heen vinden. Dus het pad ligt vrij vast. Dan naar de dorpjes Theley en Tholey. De eerste heeft vrij veel industrie, we lopen door en later langs de bekende vierkante blokkendozen met kantoor ervoor. Best groot dorp, weer omhoog langs een buitenwijk naar de berg tussen de twee dorpjes, de Schaumberg. 100 m op en 100 m neer.

In Tholey staat een oude abdij, ik hoop daar een stempel te kunnen halen. Maar er is niemand om een stempel te zetten. Dat doet ons er weer eens over denken waarom naar Rome: toch niet om naar de St. Pieter te lopen? Meer om naar het centrum van de wereld te gaan, het forum.

Dus: laat dat paspoort ook maar. In plaats daarvan lopen we het stadje uit naar de andere bezienswaardigheid: een opgraving bij een kruispunt van twee wegen: de Romeinse weg van Metz naar Mainz kruiste de weg naar Trier. De opgraving ligt parallel aan onze route, gewoon open aan een straat. Het is vakantie, de archeologen zijn er niet. Dan lopen we over wat vlakker land door bos en veld richting van ons hotelletje, Wallesweilerhof. Een eigenhandig uitgebouwd complex aan een riviertje. Al het eten kan met cantharellen besteld worden, dus Frank eet biefstuk met en ik eet pasta met paddenstoel. Helaas met erg veel room.

24 km, vrij veel asfalt.

Mooi heuvelgebied.