24 van Markstein naar Saint Amarin

De Grand Ballon op en af

De volgende morgen vroeg op pad, het is nog helemaal stil boven op de berg. Ik volg nog een stuk de GR5, dan gaat die naar Thann, onder in het dal. Ik steek een stuk af, we gaan over Saint Amarin, waar Frank vandaag naar toe reist. Maar ik loop wel over de Grand Ballon, het hoogste punt van de Vogezen. Het eerste stuk loopt bijna vlak langs de weg, dan steek ik die over en loop door een weiland met Turkse lelies. Net in bloei. Een stuk omhoog, over een tussenliggende heuvel en dan weer omlaag naar de pas bij de Grand Ballon.

Hier zijn al wat cafeetjes. Ik loop verder richting van het hoogste punt, langs de buitenweg. Die is best steil, voorzichtig lopen. Onder me een zee van kleine Turkse lelies, daar kun je gewoon niet bij. Een stukje later de bocht om naar de top. Er staat een flinke wind, petje gauw af. Je kunt op een uitkijkpunt onder een sterrenwacht beschut staan kijken naar alle windrichtingen. Maar ik heb het gevoel dat mijn bril gewoon af waait. Redelijk zicht, niet spectaculair ver, want het is heiig.

Naar beneden naar de parkeerplaats, veel mensen. Ik eet bosbessentaart bij de koffie. Dan terug de andere kant van de berg om, langs een pad met weer schitterende flora. Nu wordt het afdalen naar Saint Amarin, van 1400 naar 400 meter. Ons hotel ligt in het centrum, helaas wordt de rondweg opgeknapt en gaat alle verkeer pal onder onze kamer door. Ik val in slaap, tot Frank aankomt. Dan lopen we even door het dal en kijken wat bij een stuwmeertje. Terug naar het hotel om te eten, lekker.

18 km, 200 m omhoog, 1200 meter omlaag. Alleen voetpaden.