17 Wangenburg naar Fischhutte bij Grendelbruch

Door de mist

Vandaag een lange tocht dwars door het hoge deel van de midden-Vogezen. Na het onweer hangt er nog veel bewolking. Beetje jammer als je naar een hoge top loopt. Maar ja, heel ver om is het niet. We lopen naar de bakker op weg naar de eerste stijging.

Na een paar kilometer ontdekken we dat we een verkeerde afslag hebben genomen en een te laag pad hebben. Frank zegt: dan steken we toch hier gewoon omhoog. Ik zie dat niet zitten en loop een kilometer terug. Dan weer omhoog, natuurlijk staat Frank me al op te wachten. We komen langzaam in de wolken, het klaart nog niet op. Flink doorstijgen naar de ruim 900 meter, dat is vanaf het dal 400 meter. Dan gaat een klein paadje naar de echte top, de Schneeberg. Daar staan we dan, volledig in de nevel, geen enkel zicht. Al onze kleren zijn helemaal nat, onze haren ook. Gewoon maar weer naar beneden.

We komen door een stukje moeras vlak onder de top. Dan steil naar beneden. Mooi bos, schitterend stukje. Daaronder ligt een waterval, het snelste is de weg die daar langs gaat. Even een stukje naar beneden klauteren. De waterval is niet erg indrukwekkend, veel regenwater komt er nog niet langs, ondanks de onweersbui. Dan dalen we naar de weg, wat toeristen komen al van beneden. Een cafeetje is ook open. Er loopt een voetpad parallel aan de weg, naar het dal bij Oberhaslach. Dat dorp gaan we niet in, net ervoor steken we verder naar beneden. Daar kruisen we weg en spoorlijn bij Urmatt. Hier zouden we best kunnen overnachten, maar het is dan een korte tocht. We zouden ook in het volgende dorp, Grendelbruch, kunnen overnachten, maar we willen naar de Fischhutte, een hotel waar we ooit met Kerst met de kinderen waren. Dat is dan wel wat ver, maar goed haalbaar. We lopen het dal van Urmatt weer uit, een dal omhoog. Hier hebben we toen ook wel gewandeld, nu is alles groen en we hoeven niet door natte sneeuw. Dus makkelijk lopen.

Na 23 km moeten we er nog drie. Dat is helaas langs een drukke weg. Het is avondverkeer, een onoplettende inhaler rijdt mij bijna aan. We hadden toch de andere kant van de rivier moeten opzoeken, maar dat was nog weer een omweg. Dan zijn we bij de Fischhutte. Het restaurant was vanavond niet open, maar ze konden ons wel een restaurant in de buurt aanraden. We vroegen of ze misschien een broodje voor ons klaar konden zetten. We krijgen een maaltijd voor op het balkon: een heerlijke salade met vers afgebakken broodjes, en een rabarber schuimtaart toe. Destijds met Kerst waren er gasten die duidelijk uitsluitend voor het eten kwamen en wij zijn nu ook blij dat we deze omweg hebben gemaakt. Wat een heerlijke avond op ons balkon. Helemaal tevreden gaan we slapen.

27 km en 1000 m hoogteverschil. 3 km asfalt, schitterende wandeling