74: 27 april van Lucca naar Orentano:

Langs de moerassen

Ontbijten, inpakken, vertrekken: het wordt alweer een vrij bewolkte dag. In Lucca lopen we langs twee van de mooie kerken en we moeten nog lunch kopen.De eerste groepen toeristen lopen al weer achter vlaggetjes aan. En dat om negen uur. De kerken zijn massief en hoog, na alle mooie, ingetogen kerkjes van de hele week is hier weer de macht van de grote kerk. Om in de basilica te kunnen moeten we een kaartje kopen, goed, er moet veel gerestaureerd. Het labyrinth is klein en verscholen achter een hek. 

Richting het station langs de vesting. Groot, achttiende-eeuws doet het aan, als de grote Franse vestingen. Bij het station staat aangegeven dat een variant van de Francigena deels mijn traject volgt. Grappig. Na wat zoeken zien we een bakker. Die heeft zoals vaak ook wel kaas en worst. Dan gaan we onder het station door en komen bij het lange aquaduct van Lucca. Ook uit de achttiende eeuw, de stad had slecht water en dit komt uit de bergen voor Pisa. Onder het aquaduct loopt een wandel/fietspad. Al snel lopen we door boerenland, niet intensief in gebruik. Dat valt ons meer op: er zijn zo weinig vlakke gebieden in Italie, en dan worden ze niet echt gebruikt, dwz ingezaaid, of gemaaid.

Na ongeveer 3 km komt de echte spannende truc: we gaan langs een klein kanaaltje oostwaarts. Het is een boerenpad en zullen we het kunnen vinden? Het is er gewoon, kleine landweg, weinig gebruikt. Lekker langs het kanaaltje, uitzicht op de bergen van Pisa.

Na een stuk van dit traject steken we over naar de andere kant van het kanaal: ook dat is een bestaand pad. Net voor we zuidwaarts gaan passeren we een opslag van oud papier. Dan komen we, kort voor de lunch, aan een vrij drukke, smalle weg. Omdat iedereen naar huis wil op dit moment, is het even druk. We slaan dan af naar een kleine heuvelrug, weer oostwaarts. Nu over een rustige weg, met mooie bermen. Geleidelijk krijgen we uitzicht op het gebied er achter, richting Florence. Er staat nog een knots van een kerk, uit proportie met het kleine dorp. We missen even een afslag, we hadden bij de school linksaf moeten gaan. Als we dat doen, komen we op de kam van de heuvel op een pad tussen de olijfbomen. Ergens moeten we weer naar beneden, maar dit loopt mooi met schitterend uitzicht. We kiezen een pad naar beneden, staat vol met kleine tongenorchissen.

Terug op de asfaltweg, maar bijna geen verkeer. Voor ons ligt de vlakte ten oosten van Lucca, vroeger waarschijnlijk een groot moeras onder de Alpe Apuane. Daar zijn stukken van ingepolderd, maar ook nog meertjes. Zeer groen en weelderig. We lopen door de polder, brede sloten, ondergelopen land vol met kleine reigers. We zien later dat het koereigers zijn, die hebben oranje veren. En een soort plevieren. Dan naar het meertje, bruinig water als de Nederlandse veenplassen. Witte reigers en drie kwakken op een tak. Dan verder langs een stuk weg waar het water in grote plassen is blijven staan. Inspannend: ga je links, rechts, over het randje, deze maar gewoon kruisen? Na een paar kilometer verlang je naar asfaltweg. Na nog een mooie purperreiger te spotten komen we daar aan: 500 m langs een drukke doorgaande weg met weinig berm. Ik had onze hele route al verlegd om dit te beperken. Regelmatig gewoon maar even in de berm wachten.

Dan kunnen we afslaan naar Orentano. Dat ligt net weer 20 m hoger. Komen in een ijssalon waar het echt armoedig is, als in de Veenkoloniën. Buiten het dorp brengt een herder met zijn hond 50 zwarte schapen met mooie hoorns naar huis. De B&B is buiten het dorp, netjes, boerenmensen. Wat we dan willen eten: antipasta, primi, dessert? Ik zag: ja dat is genoeg. De pasta is met everzwijnvlees. Door meneer zelf geschoten en of we dan toch niet ook een paar stukjes willen proven? Dan komt er een portie van ongeveer 300 g vlees, echt lekker. Frank eet het leeuwendeel, met nog een glas van de tweede fles wijn. Ik zeg: zal ik uitleggen hoe wij hier beland zijn? Ja dat willen ze wel weten. Dus ik laat onze boekjes zien, met een beetje uitleg.

Vandaag 23 km, bijna helemaal vlak, 50% landwegen, 2 km drukkere weg. (de paarse lijn is de Francigena)