Langs de weg naar Spoleto

Dit wordt de dag met het hoogste asfaltpercentage. Het is 24 kilometer en dat gaat bijna helemaal over asfalt.Geen grote wegen, maar niet erg leuk.

Vanuit Montefalco eerst de heuvel af, de tweede foto is van een heel steil pad, maar dat zie je bijna niet. Dan mooi uitzicht op de bergen in het zuiden. De veel grotere stad Spoleto is nog niet te zien.

We lopen door boerenland, langs vele kleine en kleinere asfaltweggetjes. We groeten de bewoners, één zegt er: als je straks een bruggetje over het water ziet, neem dat dan, dan ben je veel sneller bij de kerk. Die kerk midden in het veld willen we bezoeken, uit de beschrijving van Kees ben ik nieuwsgierig geworden. Dus we wijken even van de track af en gaan over iets wat nog het meest een Gronings hoogholtje lijkt, een klein voetgangersbruggetje. Tot verontwaardiging van de honden in de boerderij ernaast, maar daar trekken we ons niets van aan. Veel mooie klaproosvelden.

Langs een grote agriturismo komen we bij de kerk van de Madonna della Stella, natuurlijk weer Maria. Een bedevaartsoord, dat zie je meteen aan de parkeerplaats, er kunnen zeker 10 bussen staan. 16^e eeuws, met wel een mooi ouder schilderij. Ernaast is een apotheek en een bar, waar Kees naar verwijst. Prima koffie. Dan lopen we weer verder, linksaf en rechtsaf. Op zoek naar een eetplek komen we langs een stukje waar we het gezang van de nachtegaal maar eens opnemen, zo mooi zingt die.

Nadien gaan we richtig Spoleto en moeten twee keer een stuk langs een drukke weg. Niet leuk. Eigenlijk zou je naar het fietspad langs de rivier moeten doorsteken. Dan is het rustiger. Want we eindigen op dat fietspad, een traject dat aangeprezen staat als mooie route, al is het maar 10 km. Uitgebreide borden staan er wel bij.

Flinke stad en deze keer ligt ins appartement ligt net aan de rand van het oude centrum. We voelen ons wel een beetje bekocht, want op de site staat een groot balkon, maar dat is maar zo bij 1 appartement. Nou ja, niets aan te doen. Tijd om alvast even rond te kijken, het centrum gaat steil omhoog. We vinden een echte taveerne, met geblokte kleedjes en prima eten. Pappa serveert en mamma staat in de keuken.