Van La Verna naar Caprese Michelangelo op 26 april
Nieske’s bus gaat om even voor half zeven. Dus moet ze al voor zes uur weg. In het donker drinken we allemaal nog een kopje thee en gaan dan naar de bus. We wachten nog even, maar dan gaan wij toch maar vast terug, want anders staan we nog 20 min te wachten. Omdat ik slecht had geslapen, gaan wij nog maar even weer naar bed. Nieske’s bus komt vlot, ze heeft nog wat tijd in Arezzo en gaat dan met de trein naar Florence.
Frank en ik pakken alles in, leggen de sleutel op tafel en lopen nog een keer naar het dorp. Nu is de kleine winkel open en kunnen we spul voor een wandeldag zonder koffie kopen. Omlaag naar een riviertje , nog in het dorp passeren we een bijzondere fontein, van Campari. Jaren 30 ontwerp, Amsterdamse stijl, of al fascistische trekjes? Ook de rest van de dag verbazen we ons over de wegwijzers en borden en beginnen een nieuwe verzameling, die erg goed blijkt te helpen voor onze Italiaanse woordenschat.
Het gaat flink naar beneden, we weten dat alles ook weer omhoog moet worden gelopen! Maar ach, het is niet ver vandaag. We komen op een grotere weg uit, daar gaat de Via Tiburtina naar links, wij rechtdoor. Even nog steiler dalen en dan begint de klim. Niet heel veel, ongeveer 600 m. Intussen wordt het er niet lichter op, dat wisten we al. Voor ons is het zicht nog mooi, maar foto’s kun je er bijna niet van maken.
Na de flinke klim wordt het vlakker, we moeten over de kam. Meerdere paden lopen hier, keurige paaltjes. Het lijkt wel de Achterhoek, waar ze ook van die vierkante zuiltjes hebben! Bloeiende bomen, sleedoorn en ook een kers. Primula’s staan hier nog volop in bloei. Als we boven zijn komen we bij een kluizenarij, van Casella. Volgens de legende is Franciscus hier langsgekomen toen hij al ziek van La Verna terugging naar Assisi. Hij nam daar afscheid van de bergen.
Wij zien helemaal niets, het begint te regenen. Even een broodje in de beschutting van het gebouw. Dan gaan we afdalen, een lange weg naar Caprese. Mooie daling, lekker langzaam. Al staat er een bordje 18%. Er is een grote picknickplaats met barbecuemogelijkheden, eenmaal per jaar is er een tocht naar de Eremo, maar di wordt waarschijnlijk niet door iedereen gehaald. Nog wat lager staan er veel tamme kastanjes, een speciale oogst van hoge kwaliteit, een DOC.
Nog een paar kilometer, dan weer een stukje omhoog naar het dorp. Net voor Caprese weer een prachtig orchideeëngebied, ook een kleine keverorchidee, maar die alleen vaag op de foto. Wel prachtige harlekijnen. En de orchidee rechts is waarschijnlijk een soort handekenskruid, maar welke?
Bij het hotel is de deur dicht, ik bel en de eigenaar zegt: kom eraan. Hij komt van de andere kant van de weg, daar slapen wij ook. Waarschijnlijk stoken ze niet in het andere gebouw. Het restaurant is ook dicht. Frank gaat eens op onderzoek uit naar een restaurant. Als we er naar toelopen komen we langs een klein schuurkerkje, daar is een dienst voor 15 mensen. Het restaurant is in een zaal uit de jaren zestig, groot en eerst leeg. Wel lekker eten.
18 km, grootste deel paden en een heel rustige weg.