De Via Ghibellina dag 1: Florence naar Rignano op 21 april

Het is koud en zonnig als we Florence gaan verlaten. Omdat ons appartement een paar km aan de verkeerde kant ligt, nemen we eerst de bus naar het centrum. Bij de dom is het nog rustig en we lopen naar de richting van de rivier, langs de kerk van Sante Croce. Daar gaan we niet binnen maar we drinken nog wat. Toeristenprijzen. Op het plein verzamelen zich allemaal groepen mensen, als we naar de rivier lopen zien we dat ze uit de bussen komen die langs de Arno parkeren. We hadden beter over kunnen steken, maar ach, dit is ook wel best. Langs een paar parkjes lopen we Florence uit. We steken over bij de laatste brug, een dubbelbrug met boven de rondweg en onder normaal verkeer. Aan de andere kant loopt een man die ons vraagt: naar Assisi? Wij beamen dat en hij wenst ons een goede wandeling.

Helaas wordt de weg al snel een sluiproute, druk verkeer dus opletten. Nog mooi langs de Arno, langs een watermolen. Dan buigen we af, naar de heuvels. Langs een kronkelende weg gaan we geleidelijk omhoog. Nog even pauze bij een kerkje met mooi zicht op Florence. Dan een dalletje in, er staat dat de weg niet toegankelijk is, nou voor auto’s gaat dat inderdaad niet meer door een aardverschuiving.

Wij stijgen weer omhoog en lopen richting het bos. Daar lunchen we aan de rand. Ik voel me heel verkouden worden en wil eigenlijk een slaapje doen. Lopen gaat ook nog wel goed, we zien de eerste orchidee. Het bos is mooi en de weg oud, uit de Middeleeuwen. Verbinding naar de Casentina vallei. Meest bos, soms open plekken. Langzaam klimmen we hoger tot we uiteindelijk bij de pas komen en de Arnovallei aan de andere kant zien. Komen langs de oude kloostermuur.

We zien de eerste vijf soorten orchidee, vier hier op de foto.

Er zijn veel zijpaden en dan missen we toch een keer een afslag. De Ghibellina staat echter even verderop wel aangegeven. We lopen daarlangs en een beetje op goed geluk naar beneden. Het komt uiteindelijk uit op de drukke weg die we hadden moeten hebben. Na 100 m steken we tussendoor, nog even omhoog. Dan ligt Rignano onder ons. Bij een echte Fattoria met wijn en olijven lopen we een landweg op, steken even illegaal door een wijngaard en komen op de pad naar Mamma Sara. Dat is een leuke agritourismo, een dame van ruim 75 ontvangt ons. Jazeker, twee kamers met eigen badkamer. Er zal ook nog een Duitser komen. Ze kan ook voor ons koken, dat is fijn want het dorp is niet ver, maar wel 200 m lager. De Duitser arriveert uitgeput: hij had de Franciscaanse route gelopen maar was flink verdwaald. Lekker eten, antipasta, dan lekkere pasta met goede sla en fruit. Prima adres. Diep geslapen, maar wel flink verkouden.

De totale afstand vandaag was 23 km, daarvan 50% asfalt, verder veel oude stenen wegen en een paar stukken voetpad.